Half februari 2017 wordt de daad bij het woord gevoegd en vertrekken we met een groep van 17 leden en ZON medewerkers richting Malaga. In twee gehuurde busjes rijden we richting El Ejido, waar de lokale gidsen op ons staan te wachten. Zij beheersen de Spaanse taal uitstekend en zijn bekend met de cultuur en do’s en don’ts in Spanje. Piet Crienen, hoofd kwaliteitskeur bij ZON en in de wintermaanden verblijvend in de regio Almería, sluit ook bij ons aan.
De heren hebben een vol programma voor ons in petto. De eerst middag bezoeken we 4 paprikabedrijven.
De plastic kassen en tunnels zijn voor Hollandse begrippen klein. Meestal rond 1 hectare. Eén tuinder heeft vaak meerdere hectares in zijn bezit. De reden voor het kleinere formaat kassen met korte rijen is het ontbreken van een
geautomatiseerd oogstsysteem. Het product wordt in kisten geoogst en met handmatig geduwde karretjes naar het kaspad gereden.
Het wordt al snel duidelijk dat veel Spaanse telers zich, in tegenstelling tot de Nederlandse teler, niet zo druk maken over zaken als plantbelasting, drainpercentage en voornachttemperatuur. Ze planten de jonge paprikaplant in een zandachtige substraatlaag in de grond, waarna er nog maar minimaal arbeid en tijd in de teelt wordt gestoken. Snoeien wordt nauwelijks gedaan en watergift gaat op gevoel. Desondanks is de kwaliteit van het product goed.
“Vamos”, we houden de vaart erin. In de namiddag bezoeken we afzetorganisatie Unica, de grootste afzetcoöperatie van Spanje. Ze exporteren zo’n 40 miljoen kg product. De afzetcoöperaties in Spanje zorgen niet alleen voor de afzet van het product, zij bepalen vaak ook
welk ras de teler gaat zetten en geven teeltvoorlichting. Ook het moment van aanvoer én de te leveren aantallen kilo’s per dag worden meestal door de afzet coöperatie bepaald.
Na een Spaanse diner in een lokale taverna en een pilsje aan de bar zit de eerste dag in Spanje erop.
Met een uitgebreid ontbijt en voor sommigen een wandeling over het strand, start een nieuwe volle dag. We bezoeken vandaag afzet coöperaties Agroponiente en Costa Almería, met een aantal bijbehorende teeltbedrijven.
In het dorre Spanje is, in tegenstellig tot onze verwachting, voor de tuinders geen gebrek aan water. Ze ontzouten het zeewater via omgekeerde osmose en voegen er daarna meststoffen aan toe. Echter een watergift- en klimaatcomputer zijn slechts sporadisch aanwezig.
“Vamos a visitar España”; “laten we Spanje bezoeken”, zo luidde het voorstel van een Pamosa-lid tijdens de ledenvergadering in december.
In de regio Almería zitten de telers midden in het teeltseizoen. De meeste telers hebben aan het einde van de zomer 2016 geplant. Waar in Nederland ná het planten de dagen langer worden, gaan de Spaanse telers juist een periode met lichtafname tegemoet na het planten. De eerste oogst laat hierdoor langer op zich wachten dan wij in Nederland gewend zijn, en start pas in januari.
De kwaliteit van de paprika is op het moment van ons bezoek redelijk goed, er hangen veel oogstbare vruchten. Krimpscheur bij de rode paprika is door de kou van afgelopen winter wel een probleem, aldus Piet Crienen.
We bezoeken aan het einde van de middag een verpakkingsstation van afzetcoöperatie Costa Almería, waar Spaanse paprika’s voor ZON worden gesorteerd en verpakt. De enorme hal met diverse verpakkingslijnen is indrukwekkend.
De dag sluiten we af in de haven van Almerímar, waar we in een tapasbar genieten van heerlijke Spaanse hapjes.
Op dag drie gaan we richting Murcia, een kleine 200 km ten noordoosten van Almería. Het valt meteen op dat de regio hier veel groener is dan de streek rondom Almería. Citrusbomen, artisjokken en sla vullen de velden. In Murcia is de temperatuur minder extreem, waardoor het paprikaseizoen enigszins vergelijkbaar is met het Nederlandse. Aan de nog kleine paprikaplanten hangt de eerste zetting. We bezoeken enkele telers van afzet coöperaties Sol y Tierra en Surinver. De productie ligt er op dat moment, door de koude winter, wat achter. Een van de bezochte telers denkt slechts 8 kg/m2 te oogsten in zijn gehele teelt.
Aan het einde van de dag vliegen we, moe maar voldaan, terug naar ons kikkerlandje. We kijken terug op drie enerverende en gezellige dagen in Zuid Oost Spanje, en we nemen ons voor om de regio vaker te bezoeken, zodat we op de hoogte blijven van de ontwikkelingen van onze Spaanse collega’s